Spis treści
- Jak rozpoznać Hashimoto w cukrzycy?
- Przyczyny cukrzycy w Hashimoto
- Jak zadbać o równowagę hormonalną w cukrzycy?
- Dieta u chorych na cukrzycę z Hashimoto
Jak rozpoznać Hashimoto w cukrzycy?
Tarczyca, podobnie jak trzustka, jest gruczołem, którego funkcjonowanie reguluje pracę całego organizmu. Zaburzona gospodarka hormonalna prowadzi do problemów ze zdrowiem. Choć symptomy są zauważalne, czasem łatwo je przypisać zupełnie innej chorobie, nie szukając dodatkowych źródeł.
Gdy chorujemy na cukrzycę typu 1, nasza uwaga koncentruje się przeważnie na objawach mogących wskazywać nam na ewentualne błędy w prowadzonej terapii. Oznacza to, że nie zawsze możemy zauważyć, że pojawiły się nowe dolegliwości, których przyczyną jest nie cukrzyca, a Hashimoto. Warto zatem zachować uważność i pamiętać o tym, że pojawienie się nawet jednej podejrzanej dolegliwości jest już wystarczającym powodem do wizyty u lekarza i przeprowadzenia dodatkowej diagnostyki. Częstsze, trudne do wyjaśnienia niedocukrzenia, czy niespotykana wcześniej chwiejność glikemii, powinny skłonić chorego na cukrzycę typu 1 do sprawdzenia poziomu hormonów tarczycy.
Jakie symptomy mogą wskazywać na chorobę Hashimoto?
- Przybieranie na wadze bez wyraźnych przyczyn.
- Wzmożone odczuwanie zimna.
- Wypadanie włosów.
- Spadek libido.
- Uczucie przemęczenia i zwiększona senność.
- Problemy z koncentracją i zapamiętywaniem.
- Skłonność do depresji oraz stanów lękowych.
Warto zwrócić uwagę, że aż połowa z wymienionych powyżej objawów może przywodzić na myśl również cukrzycę – dlatego tak ważna jest odpowiednia diagnostyka. Jeżeli podejrzewamy u siebie chorobę Hashimoto, warto poprosić lekarza o skierowanie na takie badania, jak:
- oznaczenie poziomu hormonu TSH (powyżej normy oznacza niedoczynność tarczycy np. w przebiegu choroby Hashimoto),
- obecność anty-TG (przeciwciała przeciw tyreoglobulinie),
- obecność anty-TPO (przeciwciała przeciw peroksydazie tarczycowej).
Dodatkowo, warto wykonać USG tarczycy, aby ustalić stopień zaawansowania choroby.
Przyczyny cukrzycy w Hashimoto
Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, nazywane również chorobą Hashimoto (na cześć Hakaru Hashimoto – japońskiego chirurga, który w 1912 r. po raz pierwszy ją opisał) to choroba pod pewnymi względami etiologicznie przypominająca cukrzycę. W obu przypadkach mamy do czynienia z procesami autoimmunologicznymi oraz związaną z tym obecnością przeciwciał we krwi.
Cukrzycę i Hashimoto łączy również fakt, iż do rozwoju obu chorób przyczyniają się uwarunkowania genetyczne oraz czynniki środowiskowe. W obu przypadkach do wystąpienia pierwszych objawów może dojść w takim momencie życia, w którym byliśmy narażeni na długotrwały lub nagły i silny stres, niedobory w diecie, czy też cięższe infekcje wirusowe.
Warto pamiętać o tym, że obie choroby mogą ze sobą współwystępować – i rzeczywiście, często się tak dzieje.
Jak dbać o równowagę hormonalną w cukrzycy?
Aby nie dopuścić do równoległego rozwijania się innych chorób – szczególnie autoimmunologicznych – należy w pierwszej kolejności zadbać o wyregulowanie gospodarki hormonalnej. Jest to działanie ogromnie ważne i w cukrzycy i Hashimoto. W jaki sposób tego dokonać?
- Wyregulowanie gospodarki węglowodanowej poprzez sumienne stosowanie zaleconej terapii pod kontrolą lekarza.
- Rzetelna samokontrola za pomocą glukometru lub systemu do ciągłego monitorowania glikemii.
- Wdrożenie aktywności fizycznej.
- Wyeliminowanie nałogów i niezdrowych nawyków żywieniowych.
- Wprowadzenie regularnych posiłków, najlepiej w stałych godzinach każdego dnia.
- Stosowanie optymalnej, dobrze zbilansowanej diety bogatej w wartości odżywcze.
Dieta u chorych na cukrzycę z Hashimoto
Kolejnym elementem łączącym obie choroby jest fakt, iż ogromnie ważną rolę w ich leczeniu odgrywa zastosowanie odpowiedniej diety. Co więcej, warto wiedzieć, że wyregulowanie poziomu stężenia glukozy jest bardzo istotne nie tylko w przebiegu terapii cukrzycy. Hashimoto również może ulec nasileniu, jeśli w naszym organizmie utrzymuje się hiperglikemia. Zapaleniu tarczycy często towarzyszą również nietolerancje pokarmowe.
Pamiętajmy o tym, aby sięgać po produkty węglowodanowe z niskim lub średnim indeksem glikemicznym, wyeliminować węglowodany proste oraz produkty mocno przetworzone i rozdrobnione. Bazujmy głównie na warzywach, łącząc je z białkiem i tłuszczem pochodzenia roślinnego. Jeśli doskwiera nam np. nietolerancja laktozy, warto rozważyć zastąpienie tradycyjnego nabiału produktami wegańskimi. W przypadku alergii pokarmowych możemy skonsultować się z dietetykiem klinicznym, który pomoże nam w skomponowaniu jadłospisu.
Anna Dávid
1 lutego 2022 at 00:40Super, że powstał ten artykuł! Dziękuję, nareszcie wiem więcej o związku tych dwóch chorób i postępowaniu.