Insulina i jej rodzaje, a cukrzyca typu 1
Czy wiesz, że minęło już sto lat od momentu wynalezienia insulinoterapii? Dokładnie w 1921 roku zespół naukowców z Uniwersytetu w Toronto wyizolował insulinę z psich trzustek. Niemal rok później, po licznych badaniach, wykonano pierwszy zastrzyk z insuliny młodemu pacjentowi chorującemu na cukrzycę typu 1. Od tamtej pory wiele się zmieniło – naukowcy stale udoskonalają nie tylko metody leczenia, ale i sam lek.
Dostępne dzisiaj insuliny uzyskuje się metodą rekombinacji DNA o budowie odpowiadającej hormonowi występującemu w ludzkim organizmie. Stosuje się także tzw. analogi insulinowe – dokonuje się w nich modyfikacji aminokwasowych. Dzięki temu, że preparaty insuliny różnią się między sobą czasem działania, możliwe jest dopasowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta.
W terapiach insulinowych stosuje się:
- Insulinę lub analogi insulinowe o szybkim działaniu
- Insulinę lub analogi insulinowe o działaniu przedłużonym
Szybkodziałające preparaty insulinowe w cukrzycy typu 1
Coraz częściej stosuje się szybko i długodziałające analogi insuliny. Analogi szybkodziałające charakteryzuje szybki profil działania, dlatego są z powodzeniem stosowane w terapii intensywnej realizowanej przy pomocy penów (wielokrotne wstrzyknięcia), jak i w terapii przy pomocy osobistej pompy insulinowej. Taki sposób leczenia pozwala na dużą elastyczność i lepsze dopasowanie terapii cukrzycy typu 1 do codziennego trybu życia, jednak wymusza częstsze podawanie dawki leku.
Analogi szybkodziałające są podawane penem lub OPI najczęściej przed posiłkami. Ich profil działania pozwala na swobodne planowanie pór posiłków oraz wysiłku, dlatego zalecane są szczególnie u dzieci, a także u osób aktywnych.
Cukrzyca typu 1, a preparaty o przedłużonym działaniu
Oprócz preparatów szybkodziałających w insulinoterapii stosowane są insuliny (lub analogi) o przedłużonym czasie działania. Analogi długodziałające, nazywane także analogami bezszczytowymi, podawane są w jednym wstrzyknięciu na dobę. Ich profil hipoglikemiczny pozwala na znaczną redukcję ryzyka hipoglikemii, szczególnie nocnych.
Bibliografia
Cukrzyca typu 1 pod redakcją prof. Ewy Buczkowskiej, Wrocław 2006 rok
Diabetologia wieku rozwojowego Redakcja naukowa: Małgorzata Myśliwiec, Przemysława Jarosz-Chobot PZWL Wydawnictwo Lekarskie 2017
Polskie Towarzystwo Diabetologiczne. Zalecenia Kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2022. Diabetologia Kliniczna. 2022
Otto-Buczkowska E., Jarosz-Chobot P., Tucholski K., Nowoczesne metody leczenia i monitorowania cukrzycy typu 1, Endokrynologia Polska, Tom 59; Numer 3/2008